Arabuluculuk Hakkında Değerlendirmeler

Arabuluculuk kurumu, özellikle dava şartı olarak hayatımıza girdiği 2018 yılından bu yana, Türk hukuk sisteminde köklü bir değişim yarattı. Yargının iş yükünü hafifletme hedefiyle yola çıkan bu sistem, doğru uygulandığında bundan çok daha fazlasını başarma potansiyeline sahip.

Bir avukat olarak, dava süreçlerinin taraflar üzerinde yarattığı maddi ve manevi yıpranmaya yıllardır tanıklık ediyoruz. Arabuluculuk, bu yıpranmayı en aza indiren, tarafların kendi çözümlerini kendilerinin bulduğu ve en önemlisi, gelecekteki ilişkilerini koruyabildikleri barışçıl bir zemin sunuyor.

"Kazan-Kazan" Felsefesi

Mahkeme salonunda genellikle bir "kazanan" ve bir "kaybeden" vardır. Arabuluculuk masasında ise hedef, her iki tarafın da kabul edebileceği, yani her iki tarafın da "kazandığı" bir ortak zemin bulmaktır. Bu felsefe, özellikle uzun süreli ticari veya ailevi ilişkilerin devam etmesi gereken durumlarda paha biçilmezdir.

Zorluklar ve Gelecek

Elbette sistemin zorlukları da mevcut. Tarafların sürece sadece bir formalite olarak bakması, güç dengesizlikleri ve hukuki haklarını bilmeden masaya oturmaları, sürecin etkinliğini azaltan faktörler. İşte bu noktada, tarafların avukatları aracılığıyla temsil edilmesi, arabuluculuğun potansiyelini tam olarak ortaya çıkarıyor.

Gelecekte, arabuluculuğun kapsamının daha da genişleyeceğini ve toplumda bir "uzlaşma kültürü"nün yerleşmesinde kilit bir rol oynayacağını öngörüyorum. Yargısal bir çözüm yerine, iletişim ve müzakereye dayalı bu yöntemin benimsenmesi, daha sağlıklı bir toplum ve daha hızlı işleyen bir adalet sistemi için vazgeçilmezdir.