Çocuk nafakası, boşanma veya ayrılık durumunda ebeveynlerden birinin, diğer ebeveynle birlikte yaşamayan ve 18 yaşından küçük olan çocuklarının bakımı, beslenmesi, eğitimi, sağlık masrafları gibi ihtiyaçlarını karşılamak için ödediği maddi destektir. Ancak çocuğun 18 yaşından büyük olması nafaka ödenmeyeceği anlamına gelmez. Ebeveynlerin 18 yaşından büyük çocuklarına nafaka ödemesi, çocuğun yaşam standardını devam ettirmesi veya eğitim masraflarını karşılaması gibi özel durumlarda mümkün olabilir.
Örneğin, bir çocuk 18 yaşından büyük olabilir, ancak halen lise veya üniversite eğitimine devam ediyor olabilir. Bu durumda, ebeveynlerin çocuğun eğitim masraflarına katkıda bulunması gerekebilir. Benzer şekilde, 18 yaşından büyük bir çocuk, özel ihtiyaçları olan bir çocuk ise, ebeveynlerinin çocuğun bakımı ve tedavisi için maddi desteğe ihtiyacı olabilir. Bu durumda nafaka miktarı, ebeveynlerin gelir durumu ve çocuk bakımı konusunda ne kadar sorumlu oldukları da göz önünde bulundurularak , çocuğun ihtiyaçlarına, ebeveynlerin gelirlerine ve diğer faktörlere göre belirlenir. Nafaka miktarı, tarafların anlaşması veya mahkeme kararıyla (delilleri ve uzman görüşlerine dayanarak) nafaka ve miktarını belirlenebilir. Bu nedenle, her bir durum farklıdır ve nafaka ödenip ödenmeyeceği veya ödenecek miktar, tarafların beyanları, mahkeme kararları veya uzman görüşleri gibi faktörlere göre belirlenir. Nafaka miktarı zaman içinde değişebilir, çünkü ebeveynlerin gelir durumu veya çocuğun ihtiyaçları değişebilir.
Boşanmış ebeveynler arasında genellikle velayet anlaşmaları yapılır ve bu anlaşmalar kapsamında nafaka yükümlülükleri belirlenir. Anlaşmaya varılamadığı durumlarda ise mahkeme kararıyla nafaka yükümlülükleri belirlenir. Çocuğun ihtiyaçlarına en uygun nafaka tutarının belirlenmesi için nafaka miktarının belirlenmesinde cinsiyet ayrımı yapılmaz. Ebeveynlerin gelirleri ve çocuğun ihtiyaçlarına göre belirlenen nafaka tutarı, nafaka yükümlülüklerini taşıyan ebeveyn tarafından ödenir.
Normal koşullarda, nafaka yükümlülüğü, çocuğun anne veya babası tarafından yerine getirilir. Ancak, özel durumlar söz konusu olduğunda, dedeler bile nafaka ödemek zorunda kalabilirler.
Örneğin, torunların anne ve babası hayatta değilse ve torunlara bakacak birisi yoksa, dedeler torunlarına bakmak ve onların bakımını sağlamak zorunda kalabilirler. Bu durumda, dedelerin torunlarına nafaka ödeme yükümlülüğü olabilir.
Ayrıca, torunların özel ihtiyaçları varsa ve anne ve babaları bu ihtiyaçları karşılamakta yetersiz kalıyorsa, dedeler de torunların bakımına katkıda bulunmak zorunda kalabilirler. Bu durumda, dedelerin torunlarına nafaka ödemesi gerekebilir.
